Często sprawom rodzinnym towarzyszą oskarżenia o molestowanie seksualne dzieci przez jednego z rodziców (najczęściej ojca). Oskarżenia nieprawdziwe, wysuwane celowo pozwalają uzyskać stronie oskarżającej szereg korzyści procesowych, takich jak zakaz zbliżania się osoby oskarżonej do dzieci, co z kolei może skutkować rozluźnieniem więzi dzieci z oskarżonym rodzicem; nakaz opuszczenia wspólnie zamieszkiwanego lokalu; uprzedzenie organów decydujących. Aby poprawnie rozpoznać prawdziwość zarzutu o molestowanie seksualne dziecka, proces przesłuchania i diagnozy należy prowadzić wnikliwie, wieloetapowo, uwzględniając metodologię możliwie wolną od błędów zniekształcających wypowiedzi i zachowania dziecka. Niestety, praktyka pokazuje, że niemal na każdym etapie postępowania wyjaśniającego, czy doszło do przemocy przeciwko wolności seksualnej, popełniane są błędy – często niemożliwe do odwrócenia i trwale zmieniające obraz. Na podstawie zniekształconego materiału biegli tworzą opinie o wiarygodności zeznań, co implikuje dalsze błędy w rozpoznaniu rzeczywistej sytuacji. Tworzy to niebezpieczną sytuację, w której opinie takie można skutecznie zakwestionować, również wtedy, gdy zarzuty są prawdziwe. 

Niesatysfakcjonująca jakość przesłuchań małoletnich, w tym z udziałem psychologa oraz badań psychologicznych i opiniowania w tym zakresie skłania do dalszych działań na rzecz rozwoju metod badania i przesłuchania małoletnich (domniemanych ofiar przemocy przeciwko wolności seksualnej) w sposób umożliwiający pobranie możliwie najbardziej trafnego wywiadu/zeznań oraz wskaźników behawioralnych potwierdzających wystąpienie przestępstwa. W tym celu kadra Instytutu Analiz Psychologicznych i Psychoterapii z inicjatywy Ewy Bienert-Ciborskiej podjęła kroki skutkujące zleceniem przez Wiceprezesa Sądu Okręgowego sporządzenia odpowiedniego opracowania do kwartalnika „Probacja”, który jest czasopismem naukowym traktującym o zagadnieniach związanych z szeroko rozumianym sądownictwem. Publikowane w nim artykuły podlegają  recenzji naukowej. Przy redakcji czasopisma działa Rada Programowo–Naukowa, w skład której wchodzą naukowcy zajmujący  się tematyką z dziedziny nauk prawnych, nauk społecznych, psychologii, socjologii, pedagogiki resocjalizacyjnej.

Pracujący w Instytucie psychologowie i psychoterapeuci specjalizują się w różnych obszarach, co pozwala na profesjonalną pomoc dopasowaną indywidualnie do zgłaszających się osób. Prężnie działającym organem Instytutu jest zespół opiniodawczy, który jest organem doradczym dla sądów w całej Polsce, na ich zlecenie sporządza opinie dotyczące rodzin, rodziców i dzieci, opiniuje także w sprawach karnych, w tym o molestowanie oraz prowadzi mediacje. Opinie zespół sporządza zarówno na potrzeby sądów jak i osób prywatnych, chcących ustalić predyspozycje rodzicielskie, rodzaj i siłę więzi między rodzicem i dzieckiem lub między małżonkami, wiarygodność członka rodziny, stan zdrowia psychicznego i wiele innych. Członkowie zespołu są zwykle biegłymi sądowymi z wieloletnim stażem pracy w sądownictwie, pracy klinicznej i orzeczniczej. Opinia jest wydawana po przeprowadzeniu specjalistycznych badań, zgodnie z zakresem posiadanych i wymaganych do udzielenia wyczerpującej odpowiedzi na postawioną tezę, kompetencji specjalistów oraz superwizji. Badani przed przystąpieniem do badań są szczegółowo informowani o przebiegu i procedurze procesu diagnostycznego. Czas przeprowadzenia badań zależny jest m.in. od złożoności sprawy i ilości osób biorących udział w badaniu, dynamiki przeprowadzanych wywiadów oraz potrzeb i możliwości badanych.

Opinia seksuologa sądowego Opinia seksuologa dziecięcego Ocena wiarygodności zeznań